ما در دومین عصر طلایی بازی های کنسولی زندگی می کنیم. جوامع فعال، ابزارهای توسعهدهنده باز و توزیع آسان به بسیاری از سیستمهایی که زمانی مرده بودند، جان تازهای بخشیده است. اگر یک شرکت وجود دارد که سزاوار بیشترین تشکر برای بازگرداندن عشق به بازی های کنسول مبتنی بر کارتریج دهه 80 و 90 به نیمه اصلی است، آن شرکت آنالوگ است.
این کار با یک راهاندازی وسواسآمیز (و گرانقیمت) با دانهبندی چوبی نمادین Neo Geo آغاز شد. سپس آنالوگ Nt در سال 2014 آمد که بازی آسان و با کیفیت NES را به خانههای ما آورد. در سال 2017، Super Nt همین کار را برای بازی های SNES انجام داد، سپس Mega Sg برای Sega Genesis و اخیراً، که به لطف یک سری آداپتورها، از Game Boy گرفته تا Neo Geo Pocket را پشتیبانی می کند.
آخرین نسخه آنالوگ چیزی متفاوت است. در حالی که همه کسانی که قبلاً با درگاههای کارتریج خود زندگی کردهاند و مردهاند، آنالوگ Duo جدید ما را به نسل بعدی بازیها میبرد: اپتیکال. درست است، آنالوگ با این نامه عاشقانه به یکی از محبوبترین کنسولهای ژاپن وارد دوران چندرسانهای شده است، دستگاهی که به سختی در جای دیگری در جهان فرورفته بود.
آنالوگ / Engadget
گرانترین کنسول آنالوگ در سالهای اخیر و اولین سیستم آن با یک درایو CD-ROM، بهترین قصیده برای گوهری فراموش شده است. این کاملاً کامل نیست، اما افزودنی عالی به زرادخانه کلکسیونرهای جدی بازی است.
- طراحی شیک و باکلاس
- رابط کاربری ساده و شهودی
- خروجی HDMI بکر
- سازگاری آسان با هر منطقه
- کنترل کننده های میانی
- گرانترین دستگاه آنالوگ در سالهای اخیر
250 دلار در آنالوگ
این سیستم TurboGrafx-16 است که در بازار خانگی خود در ژاپن به عنوان PC Engine شناخته می شود. در سال 1987 در آنجا راه اندازی شد و سگا جنسیس را با دو سال و SNES را با سه سال پیشی گرفت. محبوبیت زیادی پیدا کرد و در نهایت فروش بیشتری نسبت به سگا داشت و در طول عمر خود با نینتندو همگام شد. در پایان اجرای خود، کتابخانه آن نزدیک به 700 بازی ارائه کرد.
در ایالات متحده چندان خوب نبود. TurboGrafx-16 تا سال 1989 به اینجا نیامد، و پس از اینکه Genesis پردازش انفجار را برای تودهها به ارمغان آورد، وارد بازار شد. نینتندو و سگا به زودی درگیر یک جنگ بازاریابی با ابعاد حماسی شدند. TurboGrafx-16 فروتن NEC شانسی نداشت.
این که واقعاً یک کنسول 16 بیتی نبود کمکی نکرد. اگرچه از گرافیک 16 بیتی پشتیبانی می کرد، اما فقط یک پردازنده داخلی 8 بیتی داشت، بنابراین نمی توانست با قدرت رقابت برابری کند. CD-ROM افزودنی کمکی نکرد. علیرغم ورود به بازار سالها قبل از سیدی سگا، افزونه جنسیس شامل یک پردازنده اضافی برای ارائه طعم اولیه پردازش سه بعدی بود. درایو TurboGrafx دقیقاً همین بود: یک درایو نوری.
این سیستم برای چند سال دیگر در ایالات متحده با مشکل مواجه شد تا اینکه NEC در سال 1994 آن را قطع کرد. در ژاپن، بازیهای جدید تا پایان سال 1999 وارد سیستم شدند، به این معنی که حتی سختکوشترین علاقهمندان در ایالات متحده، بخش عمدهای از بازیها را از دست دادند. بهترین عناوین PC Engine.
و از آنجایی که Analogue Duo میتواند بازیهای وارداتی را به آسانی بازیهای محلی انجام دهد، بهانهای عالی برای عمیقتر کردن آن کتابخانه است.
بیرون جعبه
آنالوگ دو یک کنسول باریک است که زیبایی شناسی مشابهی با PC Engine Duo دارد که در ایالات متحده با نام TurboDuo منتشر شد. NEC's Duo دستگاه جانبی CD-ROM را در یک دستگاه واحد، براق و یکپارچه ادغام کرد. اما، واحد آنالوگ بسیار زیباتر است. بدنهی پلاستیکی آن نسبت به مواد شکنندهای که در دهه 90 روی کنسولها استفاده میشد، محکمتر به نظر میرسد، و حتی قسمت پایینی آن لاستیکی است. در واقع، Duo بیشتر شبیه یک قطعه گران قیمت از تجهیزات سینمای خانگی است، در حالی که TurboGrafx-16 شبیه یک اسباب بازی 30 ساله است.
در جلو دو اسلات وجود دارد. در سمت چپ، جایی است که بازیهای مبتنی بر کارتریج، چه در HuCard یا TurboChip، دو فرمت رسانهای NEC در طول سالها استفاده میشوند. در سمت راست شیار CD-ROM قرار دارد.
خروجی صفحه نمایش شما از طریق پورت HDMI در پشت است، اما اگر می خواهید گوش دادن خصوصی داشته باشید، یک جک هدفون 3.5 میلی متری با دکمه تنظیم صدا نیز وجود دارد. همچنین یک پورت در کناره برای کنترلرهای سیمی پیدا خواهید کرد، اما از آنجایی که این پورت از کانکتور ژاپنی کوچکتر استفاده می کند، نه از کانکتور آمریکایی بزرگتر، برای استفاده از کنترلرهای TurboGrafx-16 به یک آداپتور نیاز دارید.
در پشت یک کارت خوان SD برای به روز رسانی سیستم عامل یا موارد مشابه، به علاوه یک پورت USB-C وجود دارد که سیستم از طریق آن انرژی خود را دریافت می کند.
در قلب این سیستم یک پردازنده Altera Cyclone V قرار دارد، یک تراشه دو هستهای Arm Cortex با آرایه دروازهای قابل برنامهریزی میدانی (FPGA) که میتواند به طور موثر کدگذاری شود تا مانند هر پردازنده دیگری عمل کند. این همان هستهای است که Duo را قادر میسازد تا در طول سالها از PC Engine و همه مشتقات آن تقلید کند.
هیچ یک از تاخیر و عملکرد بدی که هنگام اجرای رام ها از طریق شبیه ساز به شما دست می دهد وجود ندارد. این به همان اندازه نزدیک است که شما به یک راهاندازی مجدد مدرن PC Engine برسید، اما با خروجی بسیار تمیزتر.
خروجی
چه در حال انجام بازی های داخلی یا وارداتی باشید، همه چیز فوق العاده به نظر می رسد. همانند نسخههای قبلی آنالوگ، Duo یک سیگنال 1080p را از طریق HDMI خروجی میدهد، که در نتیجه تمیزترین روش برای اجرای بازیهای شما بر روی یک نمایشگر دیجیتال مدرن است.
در حالی که راههایی برای دریافت سیگنال HDMI از TurboGrafx-16 وجود دارد، از آداپتورهای RGB که در پشت بسته میشوند تا خروجیهای لحیم شده به خود سیستم، حتی از طریق چیزی مانند مبدل اسکن لاین که بعید است سیگنال دریافت کنید. این ترد و تمیز
اما برای کسانی که دوست دارند طعم مدرسه قدیمی را حفظ کنند، Analogue شامل چند حالت مختلف گیم پلی است تا ظاهر و احساسی شبیه CRT ارائه دهد.
اگر بخواهیم منصف باشیم، حتی بهترین بازیهای این سیستم از نظر گرافیکی با کیفیت بالا در مقایسه با عناوین مدرن چندان ارائه نمیدهند. اما تعداد زیادی وجود دارد که ارزش وقت شما را دارند. دروازه تندر یکی از آنها است، و در میان بهترین شوترهای جانبی یا shmups است که تا به حال به کنسول ضربه زده است. کیفیت بازی هایی مانند این به موفقیت PC Engine در ژاپن کمک کرد.
Castlevania: Rondo of Bloodبا این حال، به طور کلی اعتقاد بر این است که بهترین عنوان برای این سیستم باشد. این عنوان که در سال 1993 به صورت انحصاری در بازار ژاپن بر روی CD-ROM منتشر شد، هنوز هم در بین عناوین برتر Castlevania قرار دارد.
این لعنتی خوب است، و عالی در آنالوگ Duo بازی می کند. زمان بارگذاری این بازی و سایر بازیها بسیار سریع است و درایو به اندازه بسیاری از افزونههای CD-ROM کنسول در آن روز پر سر و صدا نیست.
بازی در آنالوگ Duo
آنالوگ Duo تقریباً برای هر بازی که در آن بازی میکردم، سازگاری و پخش بینقصی را ارائه میکرد و تنها یکی از آنها کوتاه بود: SCI: تحقیقات جنایی ویژه – که خدا را شکر هیچ ربطی به سریال تلویزیونی CSI ندارد. SCI دنباله آن است چیس مقر، که در آرکیدهای آمریکایی بزرگ بود. ترکیب منحصر به فرد رانندگی و تیراندازی آن، و همچنین گنجاندن خودروهای دوره شگفت انگیزی مانند نیسان 300ZX توربو، آن را به محبوبیت واقعی من تبدیل کرده است. در واقع این اولین بازی بود که سعی کردم روی Duo بازی کنم.
بنابراین، وحشت من را تصور کنید زمانی که سیستم آنالوگ آن را پخش نمی کند یا حتی آن را تشخیص نمی دهد. این فقط یک صفحه خالی نمایش داده می شود، دقیقاً شبیه آنچه در کنسول قفل شده ایالات متحده در منطقه TurboGrafx-16 هنگام تلاش برای اجرای یک بازی ژاپنی اتفاق می افتد. بنابراین، من به تنظیمات Duo رفتم، منطقه را به صراحت به ژاپن تغییر دادم و بازی بدون مشکل انجام شد.
این تنها بازیای است که Duo نتوانست به درستی منطقه آن را شناسایی کند، که در بهترین حالت یک آزار جزئی است که مطمئن هستم به زودی در یکی از بهروزرسانیهای مکرر آنالوگ برطرف خواهد شد.
بهروزرسانیهای میانافزار بهراحتی از طریق کارتخوان SD یکپارچه اعمال میشوند، جایی که بازیهای ذخیره شده شما برای عناوین مبتنی بر CD نیز در آن ذخیره میشوند. این امر باعث میشود به راحتی پشتیبانگیری یا حتی ویرایش شوند. با آداپتور USB مناسب، میتوانید بازیهای ذخیره قدیمی خود را نیز وارد کنید.
کنترل کننده ها
اگر یک مگس در این پماد وجود داشته باشد، آن کنترل کننده است. طبق معمول، Analogue با 8BitDo برای ارائه تجهیزات جانبی برای Duo شریک شد. گیم پد 24.99 دلاری پیشنهاد استاندارد است، و اگرچه در عکس ها خوب به نظر می رسد، اما در دست تا حدودی ضعیف است.
برای یک چیز، مانند سایر محصولات 8BitDo سبک و سست است، با دکمههایی که هنگام تکان دادن آن به صدا در میآیند. این کنترلر حتی وزن و استحکامی مشابه کنترلرهای اصلی TurboGrafx-16 را ارائه نمی دهد، که مطمئناً خودشان برجسته نیستند.
اما کنترلرهای 8BitDo یک مزیت عمده دارند: بی سیم هستند. آنها به سرعت و به راحتی با Duo جفت می شوند و بدون تاخیر کار می کنند. آنها همچنین دارای یک دکمه هوم اختصاصی برای نمایش منوی آنالوگ هستند.
با این حال، یک کلید نهایی با کنترلرها وجود دارد: آنها از طریق میکرو USB شارژ می شوند. 2024 است، 8BitDo. حتی اپل هم به USB-C رفته است.
بسته شدن
من واقعا از تست آنالوگ Duo لذت بردم. این فرصتی بود برای پخش نسخههایی که سالها از آن بیرون نیامده بودم، و همچنین برای تجربه برخی از بازیهایی که هنوز امتحان نکرده بودم و همه با جزئیات بینظیر ارائه شده بودند.
با این اوصاف، به راحتی میتوان آن را بهعنوان یک نسخه بسیار جذاب برای آنالوگ دید، شرکتی که طرفداران وسواسی آن در حال حاضر از جریان اصلی دور هستند. شبیهسازی نرمافزار بینهایت ارزانتر است و همچنان نتایج فوقالعادهای ارائه میدهد، اما کسانی از ما که عاشق بازیهای کنسول کلاسیک هستند، میدانیم که اجرای آن با رسانه اصلی تفاوت دارد.
اینکه آیا آن چیز اضافی ارزش هزینه اضافی را دارد بین شما و حسابدارتان است. علیرغم اینکه آنالوگ گرانترین نسخه آنالوگ در سالهای اخیر است و با وجود پشتیبانی از یک کنسول کاملاً کمارزششده، آنالوگ دوو یکی دیگر از بهبودهای عالی کیفیت زندگی برای گیمرها و کلکسیونرها است. من نمی توانم تصور کنم که HuCard های خود را به شکل دیگری بازی کنم.