من روی حصار بودم زنجیره اختری از روزی که اولین تریلر منتشر شد تا چند ساعت بعد از پخش من. همه اینها کمی بیش از حد عمومی به نظر می رسید، تقریباً یک نمایش رنگ به عدد از یک بازی اکشن. من نباید اینقدر نگران باشم، زیرا این یکی از عناوین اصلی است که از PlatinumGames، توسعه دهنده سری Bayonetta، در سال های اخیر آمده است.
در آینده ای که جهان تحت حمله دائمی موجوداتی است که در سطح دیگری از وجود وجود دارند، شما به عنوان یک افسر در یک نیروی ویژه که با این تهدید مقابله می کند بازی می کنید. حقه بازی این است که شما می توانید این موجودات را رام کنید تا به لژیون هایی تبدیل شوند که در مبارزه از آنها استفاده می کنید. برای مقابله با امواج اوباش و دشمنان بزرگ‌تر و چالش‌برانگیز، برخوردها با شما انجام می‌شود که هم شخصیت و هم لژیون را به طور همزمان کنترل می‌کنید. و همچنین برای مبارزه، از لژیون(های) خود برای حل جنایات و عبور از محیط ها استفاده خواهید کرد.
زنجیره اختری به یک حلقه کارآگاهی، پازل‌های پلتفرم و مبارزات می‌چسبد – البته اگر منتقد باشم، بازی به مواردی تقسیم می‌شود که به عنوان فصل عمل می‌کنند. داستان به اندازه کافی خوب شروع می شود، اما به سرعت به ترکیبی از انیمه های مختلف تبدیل می شود، از جمله پیچ و تاب ها و قوس هایی که مستقیماً از برخی نمایش ها و فیلم های بسیار معروف جدا شده اند. با این حال، گیم پلی دقیقه به دقیقه کافی است تا شما را در کمپین اصلی 20 ساعته و محتوای نسبتاً مهم پایان بازی درگیر کند.
میکند زنجیره اختری رسیدن به ارتفاعات Nier: اتومات? نه، به هیچ وجه، اما مبارزات و محیط‌های آن اغلب می‌توانند از آن بازی پیشی بگیرند، که احتمالاً مورد علاقه من در این نسل است. این روزها اغلب با قیمت کمتر از 50 دلار در دسترس است، ارزش وقت شما را دارد.
