تلسکوپ جیمز وب دورترین سیاه‌چاله پرجرم فعال را ثبت کرده است

تلسکوپ فضایی جیمز وب به دانشمندان این توانایی را داده است که اجرام آسمانی را که در غیر این صورت قادر به کشف آنها نبودند، مانند کهکشان های باستانی که از نظر تئوری نباید وجود داشته باشند، کشف کنند. اکنون، به عنوان بخشی از بررسی علم انتشار زودهنگام تکامل کیهانی (CEERS)، محققان دوردست‌ترین سیاه‌چاله‌ی پرجرم فعالی را که تا به امروز دیده‌ایم، کشف کرده‌اند.

این سیاهچاله با جرم 9 میلیون خورشیدی بسیار کوچکتر از سایر سیاهچاله های پرجرم فعالی است که قبلاً کشف شده بود. این اجرام آسمانی معمولاً دارای بیش از 1 میلیارد برابر جرم خورشید هستند که باعث می شود بسیار روشن تر و تشخیص آنها آسان تر باشد. سیاهچاله CEERS 1019 بیشتر شبیه سیاهچاله مرکز کهکشان ما است که حدود 4.6 میلیون برابر جرم خورشید است. ناسا گفت که دانشمندان مدت‌هاست می‌دانستند که سیاه‌چاله‌های کوچک‌تر باید قبلاً در جهان وجود داشته‌اند، اما تا زمانی که جیمز وب عملیاتی شد، توانستند حضور آنها را تأیید کنند.

به لطف تصاویر مادون قرمز نزدیک و میانه ای که جیمز وب گرفته است، محققان توانستند سیاهچاله ای عظیم را در کهکشانی که CEERS 1019 نامیده اند، بیابند. آنها همچنین توانستند تشخیص دهند که سیاهچاله تنها 570 میلیون سال است که وجود داشته است. بعد از بیگ بنگ و اینکه جرم آن حدود 9 میلیون خورشید است. علاوه بر این، داده های ارائه شده توسط تلسکوپ به آنها این امکان را می دهد که به این نتیجه برسند که سیاهچاله گاز زیادی می خورد و ستاره های جدیدی تولید می کند. جیهان کارتالتپه، عضو تیم CEERS، از موسسه فناوری روچستر در نیویورک، توضیح داد: «ادغام کهکشان‌ها می‌تواند تا حدی مسئول تحریک فعالیت در سیاه‌چاله این کهکشان باشد، و همچنین می‌تواند منجر به افزایش شکل‌گیری ستاره‌ها شود». در تصویر زیر، CEERS 1019 را می بینید که به صورت سه توده روشن ظاهر می شود.

نموداری که برخی از قدیمی‌ترین کهکشان‌هایی را نشان می‌دهد که توسط بررسی علم انتشار زودهنگام تکامل کیهانی (CEERS) کشف شده‌اند.

در واقع، تیم بررسی CEERS دو سیاهچاله باستانی اما کوچک دیگر را نیز از طریق داده های خود پیدا کردند. سیاهچاله CEERS 746 یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ وجود داشته است، در حالی که سیاهچاله CEERS 2782 از 1.1 میلیارد سال پس از این رویداد وجود داشته است. هنگامی که از طریق ابزارهای دیگر مشاهده می شود، این سیاهچاله ها به عنوان کهکشان های ستاره ساز معمولی ظاهر می شوند. ستاره شناسان همچنین در حال بررسی سایر سیاهچاله های دورتر هستند که با استفاده از داده های جیمز وب در حال حاضر پیدا شده اند، بنابراین CEERS 1019 ممکن است زودتر از این مدت رکورد را از دست بدهد.

دانشمندان هنوز به سختی توضیح می دهند که چگونه این سیاهچاله خیلی زود پس از شروع جهان شکل گرفته است. اما در آینده، داده‌های وب می‌تواند اطلاعات مورد نیاز را به آنها بدهد تا بتوانند بفهمند سیاه‌چاله‌های اولیه چگونه تشکیل شده‌اند.



منبع

ناسا، ESA، CSA، لیا هوستاک (STScI)

استیون فینکلشتاین، سرپرست تیم CEERS از دانشگاه تگزاس در آستین گفت: “تا کنون، تحقیقات در مورد اجرام در کیهان اولیه تا حد زیادی تئوری بود. با وب، نه تنها می‌توانیم سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌ها را در فواصل بسیار زیاد ببینیم، بلکه اکنون می‌توانیم شروع کنیم به آنها را به دقت اندازه گیری کنید. این قدرت فوق العاده این تلسکوپ است.”